Ode aan mijn Fiets De fiets is een stuk van mijn leven,
hij heeft mij heel veel doen beleven Nooit heb ik hem verwenst, als bereikten mijn krachten soms de grens Bij frustaties kreeg hij een extra trap, maar nimmer ben ik afgestap. |
| Het Parcours des Levens Als het startsein is gegeven, begint de wedstrijd van je leven. Je start met vallen en weer opstaan, maar je moet wel verder gaan. Bij het vorderen van de race zijn er obstakels op je baan, maar je moet wel verder gaan. Dan komt de finish aan het einde van de baan, dan hoef je niet verder meer te gaan |
Mijn Fiets Kleurrijk staat hij te pronken met zijn ranke frame, gedragen door zijn wielen, uitdagend van vorm, met een stuur, dat je graag wilt omklemmen, een welgevormd zadel, dat uitnodigt voor een rit, en met zijn perfecte mechanisme, is hij een "stuk", dat om bewondering vraagt. |